De opleidingsovereenkomst is een akkoord tussen de opleider en het opleidingsinstituut. Hierin verklaart de opleider zijn of haar bereidheid aios op te nemen in de organisatie en te begeleiden tijdens hun opleiding. Het opleidingsinstituut belooft in overleg aios te plaatsen bij de opleider en deze te ondersteunen in de begeleiding.  
Het instituutsreglement vormt één geheel met deze opleidingsovereenkomst.
Het opleidingsinstituut sluit ook opleidingsovereenkomsten met de opleidingsinstellingen en met de aios.

De opleider vervult een belangrijke taak in de educatie en begeleiding van de arts in opleiding tot AIGT. Hij of zij leidt de aios op in het eigen specialisme toegespitst op de beoogde competenties van de AIGT. De opleider ondersteunt en coacht de aios in zijn of haar ontwikkeling tot AIGT. Daarnaast speelt de opleider een prominente rol in de toetsing en beoordeling van de aios.

De opleidersgroep bestaat uit de collega specialisten van de opleider. Ook zij kunnen de aios toetsen en beoordelen en hebben toegang tot het portfolio van de aios. Ook niet-specialisten die de aios op verzoek van de opleider beoordelen kunnen toegang krijgen tot het portfolio. De opleider behoudt de eindverantwoordelijkheid.

Jaap Kooijman, kinderarts en opleider AIGT in het Amphia Ziekenhuis te Breda

Eerste buitenland-ervaring in Indonesië
De eerste coassistent-ervaring draag je mee. Mijn voorbeeld aldaar was dokter Barten, gynaecoloog van huis uit, algemeen arts van beroep. Van alle artsen in het ziekenhuis was zij, een non in hart en nieren, getrouwd met haar vak, een heuse vraagbaak. Betrof het chirurgie, tuberculose of een nieuw preventieprogramma, zij stond altijd klaar voor welgemeend advies zonder uit de hoogte te zijn. Tijd was er voor een ieder, zowel voor de armste patiënt, voor de coassistent alsook voor de directeur van het ziekenhuis. Van haar leerde de coassistent een gedegen anamnese en lichamelijk onderzoek; aanvullend onderzoek slechts als je er tevoren een plan mee hebt.

Vandaag de dag draag ik nog dagelijks de lessen van dokter Barten mee. Het leukste van opleiden blijft het directe patiëntcontact, samen met de assistent. In deze setting komen de verhalen vanzelf. Fantastisch die jonge artsen met een behoorlijke dosis enthousiasme, de meesten met meer relativeringsvermogen dan ik in die levensfase had. Ik probeer tijd te maken om samen patiënten te bekijken, wat naast de noodzakelijkheid van visitatie en inspectie deze maand veel moeite kost voor mij. Maar de eerste lumbaalpunctie voor de aanstaande AIGT is een klein item voor mij, en een grote stap voor de assistent. (Ik had als klassieke tropenarts nog geen LP gedaan voor ik naar Nigeria afreisde).

Mijn oudste dochter is coassistent in een middelgroot ziekenhuis op Java. Met vrouw en jongste dochter mocht ik haar opzoeken. Samen met dochterlief kon ik een zaalvisite meemaken. Mijn kennis van Bahasa had ik in de zomer opgehaald en gelukkig kon ik mijn kennis en ervaring in kindergeneeskunde delen met de Javaanse collega en dochter. Zo herkenbaar; de manier waarop zij alle nieuwe ervaringen beleeft en nog maar even de mond houdt als ze sommige aspecten van het Indonesische beleid niet helemaal deelt…

Opleiden is naast de assistent staan, dat leerde dokter Barten mij. Anno 2017 nog steeds een wijze les.